Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

Gezin Jacob Turksma »  

Kerkstraat 3, Smallingerland »
Jacob Turksma »  

 Smallingerland, 9 april 1888

 Sobibor, 14 mei 1943

Gezinshoofd
Rozette Turksma-Benninga

 Eenrum, 18 augustus 1886

 Sobibor, 14 mei 1943

Echtgenote
Betsie Mok-Turksma »  

 Smallingerland, 11 september 1923

 Sobibor, 9 juli 1943

Dochter
David Julius Turksma »  

 Smallingerland, 19 mei 1925

 Auschwitz, 28 februari 1943

Zoon
Simon Turksma »  

 Smallingerland, 12 februari 1927

 Sobibor, 14 mei 1943

Zoon

Overlijdensregister 1950

Bron: BS OverlijdenSoort registratie: OverlijdensakteDatum: 17-04-1950
Bijzonderheden:
Overleden te Sobibor, Polen; aangifte middels een missive van de Minister van Justitie, commissie tot het doen van aangifte van overlijden van vermisten, nr. 13617

Overledene
Rozette Benninga 56 jaar oud overleden op 14-05-1943
Diversen: gehuwd
Vader
Noach Benninga
Moeder
Juutje van Dam
Bronvermelding

Overlijdensregister 1950, archiefnummer 30-33, Burgerlijke Stand Smallingerland - Tresoar, inventarisnummer 3082, aktenummer 64
Gemeente: Smallingerland
Periode: 1950

Personalia  (1493)
Benninga, Rozette    (56 jr.) 18-08-1886  te Eenrum O.G.S. boek
Kerkstraat 1 te Drachten (laatste adres) 14-05-1943  te Sobibor (PL) 30
begraven te begraafplaats veld vak rij nr.
Geen aanwijsbaar graf
groepsindeling volgens Jack Kooistra:  Joods (ELS)
"Illustraties zijn de pogingen om Jacob Turksma en zijn gezin van deportatie te weerhouden. Turksma was in Drachten een populaire figuur. Nadat hij tegenover de politie had verklaard tijdig op het station te zullen zijn, zocht Rijpkema hem op. Deze was het laatste jaar steeds vertrouwelijker met Turksma geworden en zij hadden vele gesprekken gevoerd. Turksma had daarbij onder andere gezegd: Mijn vrouw is altijd orthodox geweest, maar ik moest niet van die poespas hebben. Ook had ik altijd een hekel aan de fijnen. Dat is nu veranderd. Het geloof is een wonderlijke kracht in deze ellendige tijd. Ik kom hoe langer hoe dichter bij het standpunt van mijn vrouw en ik voel dat jullie onze echte vrienden bent. – Maar Turksma weigerde Rijpkema’s hulp op die beslissende avond. Toen daarna Geale de Vries kwam, die bijna smeekte althans de beide jongens, die hij in de klas van de HBS had gehad, met hem mee te laten gaan, werd ook dit afgewezen: het hele gezin bleef bij elkaar. Mevrouw Turksma sprak weinig maar het matriarchaat was bijna tastbaar.”
P. Wijbenga,Bezettingstijd in Friesland (1975, Leeuwarden) Deel I Wijfeling en keus, pag. 218