Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

‘Ik denk veel na over de dood’
Als uitvaartverzorger was de inmiddels 84-jarige Frederik Brandsen veel bezig met
de dood. Nu hij ouder wordt komt ook zijn einde steeds dichterbij, dat beseft hij
maar al te goed. Na ruim 8000 uitvaarten te hebben verzorgd, heeft hij over die
van zichzelf ook al goed nagedacht. Tot aan de tekst op de rouwbrief heeft hij het
allemaal precies uitgestippeld.
Brandsen kwam aanvankelijk tegen zijn zin
terecht in een verzorgingstehuis. Hij had twee
prachtige panden aan het water, midden
in het centrum van Amersfoort. “Toen mijn
vrouw in 2008 overleed, kwam ik er ineens
alleen voor te staan. Ik kende de vorige eigenaar
van dit complex goed en heb me door
hem laten inschrijven. Ik wilde het centrum
niet uit en deze zorglocatie ligt op vijf minuten
van mijn oude woning. Toen de inwoonster
overleed die dit appartement eerst
huurde, zei ik gelijk dat ik het wel wilde huren.
Handig voor als er wat met me zou gebeuren”,
legt hij uit. “Ik wilde zo lang mogelijk thuis
blijven wonen. Eerst heb ik een tijd alleen hier
gegeten, dan ging ik daarna weer naar huis.”
Uiteindelijk verkocht de oud-uitvaartondernemer
zijn huizen en bleef hij permanent in
ECR Boldershof wonen. “Het fijne is ook dat ik
hier gewoon kan blijven tot mijn laatste adem.
Ik hoop dat ik dat bewust meemaak. Ik wil
geen plotselinge dood, dat mensen zeggen:
‘Ach wat is hij plotseling overleden.’ Aan de
andere kant wil ik zeker geen lijdensweg”,
zegt hij. “Ik denk veel na over de dood. Ik wil
op mijn eigen bed opgebaard liggen in een
grijze pyjama, niet in mijn pak. Ook zou ik
graag nog een laatste keer langs mijn oude
panden gedragen worden. Boven de tekst
op de rouwbrief moet staan: ‘Geloven wordt
aanschouwen, naar ’s HEEREN belofte’.”