Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

Anoniem 23 May 2009
Jan Roos (en niet Jan de Roos) herinner ik me van de jaren '60 als straatzanger en –artiest die vertier en plezier bracht voor velen. OK, hij werd uitgelachen om zijn uiterlijk en zijn duidelijk gebrek aan zangtalent (een mening waarmee hij het trouwens bepaald niet eens was), maar een unieke persoonlijkheid was hij zeker. Hij had zichzelf rijkelijk gedecoreerd met “medailles van verdienste”, zoals hij ze zelf noemde. Een aantal van deze decoraties was echter niet meer dan een dekseltje van een jampotje, kettingen en oorkondes, die hem door het publiek werden aangeboden. Kleurrijk stond het wel op zijn lange zwarte jas met hoge zwarte hoed, witte marinepet of ander hoofddeksel. Hij vroeg geld voor zijn optreden, zonder betaling geen lied. De burgemeester had, naar Jans eigen zeggen, vastgesteld dat hij, als “Groot Zanger”, per ten gehore gebracht lied niet minder betaald mocht krijgen door het toegestroomde publiek dan een kwartje. Hij kon dan ook behoorlijk kwaad worden als je hem bijvoorbeeld “slechts” een dubbeltje aanbood, en benadrukte dat door flink te zwaaien met zijn wandel / dirigeerstok. Karakteristiek bij zijn zang waren de lange uithalen die werden ondersteund door diepe kniebuigingen en een vervaarlijk zwaaien met zijn wandelstok. Ik denk overigens dat hij veel van zijn liederen ter plekke componeerde en tegelijkertijd zong. Hij deed zich voor als een arme straatartiest, maar het gerucht ging dat hij buiten de stad Groningen boerderijen zou bezitten - een aantal van zeven staat me nog bij. Of dit gerucht op waarheid berustte, ben ik nooit achter gekomen. Jan heeft het geheim in ieder geval, voor zover ik weet, meegenomen zijn graf in. Hij is op 13 december 1979 overleden en ligt begraven in zijn geboorteplaats Ureterp. Simon Carmio