Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

Over de voorstelling
Ook in 2011 al te zien bij Theater Na de Dam

“Mama, ik ben toch ook Duits? De Duitsers hebben miljoenen mensen vermoord, toch?”

Dit zijn vragen die de Berlijns-Utrechtse actrice Carolien Zimmermann krijgt van haar jonge dochters. Er is geen ontkomen aan. Zimmermann stort zich met humor, nieuwsgierigheid en zelfspot op de donkere kant van haar familiegeschiedenis. En ontdekt daarin naast de schaamte ook de liefde. In deze voorstelling zoekt Zimmermann samen met de virtuoze muzikant Daniel Cross (Rosa Ensemble) naar het antwoord op rondgezeulde vragen die jarenlang secuur waren weggestopt. Ze betreedt een zolder waar het verleden ligt opgetast, is omgevallen, omgeduwd en afgestoft. Zimmermann durft het aan het verleden te ontmaskeren. De geschiedenis wordt persoonlijk en pijnlijk.

 

 

“Mijn opa Erich Zimmermann is SA-lid en chauffeur van Obergruppenführer Lutze. Hier staat hij samen met Hitler op een foto in de krant. Mijn Nederlandse opa, Jaap de Ranitz, is ondertussen ondergedoken. En hier ben ik, moeder in Nederland, kleindochter van een nazi en van een verzetsstrijder. Op zolder in Berlijn liggen nog laarzen, brieven van het front en de zakagenda van ’44. Het wordt tijd om eens op te ruimen.”