Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

Tekst Douwe de Graaf

Bewoners van het Armenhuis op de Zuidkade. De derde van links is de bekende Ruurd Planting (1891-1989, op 97-jarige leeftijd overleden). Hij was een broer van de Drachtster huisschilder, kunstschilder/tekenaar Jan Planting (1893-1955). Hij stond in Drachten bekend als Ruurd Segaar. Deze bijnaam kreeg hij omdat hij zich schuifelend met zijn eeuwige peuk sigaar door de buurt voortbewoog.
Ruurd is knecht in de kleermakerij van Bauke Vrieswijk en van Ritske Beintema geweest. Later werkte hij in de sigarenfabriek van Jan Baron in de Zuiderbuurt. Jan Baron was een broer van Fokke ‘Luut’.
Ruurd was vreemd en deed vreemd. Hij kon niet lang een baan houden. Zijn bazen wisten niet wat ze met hem moesten beginnen. Hij bemoeide zich nauwelijks met de andere bewoners. Hij was stilletjes en teruggetrokken en zei geen woord. Als hij wel wat zei was er geen touw aan vast te knopen. Hij zou tegenwoordig waarschijnlijk als autistisch bestempeld worden.

Ruurd had een voorspellende gave; hij kon gebeurtenissen aan zien komen.
In Ureterp woonde een boerendochter die dienstbode bij een domineesvrouw in Leeuwarden werd. Op een dag bezocht ze de kermis in Leeuwarden en stond voor een ‘toverspiegel’ waar je zogenaamd je toekomst in kon zien. Plotseling zag ze in de spiegel Ruurd Planting achter zich staan. De man van de ’toverspiegel’-kraam zei: “Met die man ga je naar een bruiloft”. Het meisje antwoordde: “Die is mij te oud, daar ga ik niet mee trouwen”. Toen ze een paar jaar later weer eens in Drachten was kwam ze Ruurd tegen. Hij had dezelfde kleren aan dan toen ze hem in Leeuwarden had ontmoet. Ze vroeg waar hij heenging. Ruurd antwoordde dat hij naar een bruiloft ging en vroeg haar of ze met hem meeging. Zo kwam de voorspelling uit.

Op een dag stond Ruurd naar iets in de verte te staren. Op de vraag wat hij zag antwoordde hij: “Ik sjoch in brân”. Maar er was geen brand. De volgende dag brandde er een huis tot aan de grond toe af.

In Drachten had je grote kans Ruurd met zijn sigaartje tussen de lippen tegen te komen. Als je tegen hem zei: “Ik ben op 9 juli 1941 geboren” mompelde hij: “Dat wie op in woansdei en waarm waar”. Hij wist van elke datum de dag en het weer op die bewuste dag. Iemand vroeg hem eens hoe hij dat wist; hij antwoordde dat hij het gewoon wist.

Ook klopte hij bij mensen op het raam en zei dan tegen de bewoner: “Gefeliciteerd met uw verjaardag”.

Dit is pas een greep uit de vele verhalen die over hem de ronde deden. Het was een bijzondere man die in het geheugen van velen is blijven hangen.