Stamboom de Vries-Bouma, Eikenaar-Brienesse

Anne de Jong, alias Onne Clown.
Anne de Jong was straatmuzikant in het centrum van Drachten. Hij zat meestal voor de Phoenix in de Noorderbuurt, op de markt of bij Klamer en Boerma op zijn harmonica deuntjes te spelen om zijn middelen voor levensonderhoud aan te vullen.
Anne was afkomstig uit Ureterpvallaat en een zoon van Sipke en Cornelia (Kee) de Jong. Hij werd in 1911 geboren. Hij volgde het lager onderwijs aan School 2 aan de Noordkade in Drachten. Een goede leerling was het beslist niet. Na de lagere school was Anne, naast werkzaamheden als los arbeider, boerenhulp en straatmuzikant. Hij ging eerst korte tijd met zijn vader en zijn zuster Sjits (en later alleen) naar Drachten om op straat te spelen. Sjits speelde hierbij op de drums, Anne op zijn accordeon en vader haalde de oogst binnen. Het vervoer van de drums en accordeon verzorgden ze met een kleine bakfiets.
Als boerenhulp werkte Anne o.a. bij boer Faber op het Vallaat, waar hij onder toezicht van zijn vader, alle voorkomende werkzaamheden verrichtte. ’s Zomers waren het de gewone boerenwerkzaamheden. In de winter bestond het werk uit wallen uitsnoeien en takkenbossen binden voor verkoop aan bakkerijen om de ovens mee te stoken.
Er gebeurden bij de boer vreemde dingen met Anne. Op een dag had boer Faber een vat zoute haring van Jelle Bekkema gekocht. De houdbaarheidsdatum was overschreden en ze waren dus afgekeurd was voor menselijke consumptie. De bedoeling was dat Anne deze haringen aan de varkens ging voeren. Maar dit vond Anne al te dol, hij lustte ook wel een zoute haring. Omdat ze nogal zout waren, reeg Anne een stuk of drie aan een touwtje en hing ze in de Ureterpervaart. Na een paar uur waren ze niet meer zo zout en konden ze opgepeuzeld worden.
Toen Anne’s moeder in 1967 overleed, verhuisde hij met zijn vader naar de Noorderdwarsvaart, nr. 58, het huis waarin daarvoor Tjibbe en Anne de Vries woonden.
Een leuke anekdote en typerend voor Anne speelt zich af toen ze op de Noorderdwarsvaart kwamen wonen. In Ureterp hadden ze nog een privaatton, maar hier was een closet met waterspoeling. Dit vond Anne ontzettend gemakkelijk, er bleef na doortrekken altijd wat water in de pot staan en daarin kon Anne gemakkelijk zijn handen in wassen.
Omdat zijn zuster ondertussen was getrouwd met Anne (Ketellapper) de Jong, moest Anne zelf de kost verdienen. Hij ging dan op de fiets met aanhangwagentje, waarop zijn harmonica en een stoel, naar het centrum van Drachten. De fiets stalde hij bij Klamer
en Boerma in de steeg. In de portiek van Klamer en Boerma, op de wekelijkse markt of voor de Phoenix speelde hij dan zijn liedjes.
Ook was Anne altijd in voor gekheid. Zijn beste truc was, op de kop te staan in zijn pet, in het rond te draaien en daarbij uit te roepen: jodelahitie! Dat leverde hem de nodige giften op.
Anne was nogal zuinig en begroef zijn verdiende geld in de tuin, hij was bang dat anders zijn broer Thomas het geld zou inpikken. Soms vergat hij waar het geld was begraven.
Toen hij van de familie het geld naar de bank moest brengen, werd hij kwaad omdat hij dacht dat hij het niet meer terugkreeg. Sietse Pronk, een vroegere kennis uit Ureterpvallaat, zorgde daarna ervoor dat Anne altijd voldoende geld voorhanden had.
Toen hij op leeftijd kwam, is Anne eerst in het verzorgingstehuis Stellinghaven in Oosterwolde opgenomen en daarna in Toutenburg in Burgum.
Anne de Jong is daar in 1992 overleden